شعر:"آبادی ددان"
ملک از جمیع جهات آبادی است
آباد از تدارک مرگ‌آوران
تفنگ
تانگ
زره‌پوش
خطوط ارتباطی خدعه
زور و مسلسل و سرنیزه
در هر سوی بلاد بپاخیزان
در هر سوی بلاد ملت ایمان
و چارسوی بسته‌ی میدان
میدان دام
در خون ستاده‌اند
تلهای سربلند شهادت
تلهای بیشمار شهیدان
بی‌اعتنا به همهمه‌ی توطئه‌گران
بی‌اعتنا به پستی خبر رسمی ددان
ارقام رسمی یک از هزار
بر تارک خبرکشان جهانی
جهانی از تفاهم سوداگران
«اخبار هفته» و همدستان
ملک از جمیع جهات آباد است
آباد از نظارت طراحان
طرح نمونه‌ی آبادان
طرح شکنجه‌ی همگانی
طرح شکنجه‌های نهانی
معمار خارجی
بنای داخلی
برج و بنای قلعه‌ی دزدان
مشرف به قوم دزدزده
مشرف به سرپناه
مشرف به زاغه
عشرتکده مقابل زندان
زندان مجاور نابودستان
و گورگاه صداها
حنجره‌ها
نادیدنی
بی‌سنگ و بی‌نشان
ملک از جمیع جهات آباد است
آباد از تمدن فرعونیان
آباد از تمدن دگران
فانتوم
نئون
پلیس
پلاسکو
کتبه‌های عهد جنون
کویرهای عهد رفاه
رواج صنعت و ماشین حرف
ماشین وسوسه و تعریف
ماشین تخئطه و تحریف
ماشین شستن پاکی‌ها
ماشین پخش پلیدی‌ها
هم باشگاه باستانی غارتگران
هم سینمای مرگ
سینمای زنده‌سوزی انسان
سیمای زنده‌سوزی انسان
ملک از جمیع جهات آباد است
در زیر بال باز عقابان
عقابهای نقشه‌ی جغرافی
عقابهای دشمن بیداری
عقابهای شکاری
شکار ماده و معنا
شکار سکه و آزادی
ملک از جمیع جهات آباد است
ما نقشه‌ای برای ملک نداریم
اما هوا به درد تنفس نمی‌خورد
هوای خدعه و باروت
هوای ظلم و دروغ
و باغهای مشجر
باغهای بالا
باغهای فرستنده‌ی هوا
انصاف نیست
آلوده از نفس سمی ددان باشد
ددان دشمن بیداران
ددان دامگذار
ددان دست‌نشانده
ددان دست‌آموز
ددان در پناه عقابان
ملک از جمیع جهات آباد است
اما هوا به درد تنفس نمی‌خورد
فکری برای سم هوا باید کرد
طاهره صفارزاده
منبع: مجله گزارش هفته - شماره اول - اسفندماه 1357
طاهره صفارزاده در 27 آبان ماه 1315 در سیرجان به دنیا آمد. در خردسالی پدر و مادرش را از دست داد و نزد خواهرش پرورش یافت. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در کرمان گذراند و در سال‌های نوجوانی استعداد ادبی خود را در قالب‌های نظم و نثر هویدا کرد.
پس از کسب دیپلم به شیراز رفت و تحصیلات دانشگاهی را در رشته زبان و ادبیات انگلیسی آغاز کرد. با گذراندن دوره کارشناسی، به کار تدریس زبان و ترجمه و ویراستاری مشغول شد. او در این دوره مجموعه شعر "رهگذر مهتاب" و مجموعه داستان "پیوندهای تلخ" را منتشر کرد و با نام مستعار "مردمک" به انتشار شعر در نشریات پرداخت.
پس از آن صفارزاده تحصیلات دانشگاهی را در رشته نقد ادبی در امریکا دنبال کرد. او پس از بازگشت به کشور در سال 1349 در دانشگاه ملی(شهید بهشتی) مشغول به فعالیت شد و به آموزش ترجمه پرداخت و عرصه شعر را نیز در کنار فعالیتهای دانشگاهی دنبال کرد.
نگاه متفاوت و نو او به شعر جدید فارسی باعث شد به سبک و زبان خاص خود برسد. در سال 1355عدم قبول عضویت اجباری در حزب رستاخیز به درگیری‌های متعددش با ساواک خاتمه داد و باعث اخراجش از دانشگاه شد. این دوره خانه‌نشینی منجر به تحولی در درونش شد؛ او در این دوره تمام وقت خود را صرف مطالعات قرآني و خوانش تفاسير و متون مربوط به آن كرد.
صفارزاده در سال 1356 كتاب "سفر پنجم"را كه دربرگيرنده اشعاری با مضامين ديني بود را به چاپ رساند. او درباره جو عرصه فرهنگ در دوره پهلوی و تغییر برخوردی که در پی تغییر افکارش تجربه کرد می‌گوید: "تا آن زمان که من خیلی جوان بودم و شعرهای احساسی و ظریف و زنانه و یا اجتماعی ساده می‌گفتم سخت مورد استقبال رسانه‌های گروهی بودم و به عنوان یک استعداد کشف شده مهم مورد تشویق قرار می‌گرفتم... همان وقت هم با آن که هنوز به یک پایگاه مشخص عقیدتی نرسیده بودم ذاتاً گوشه‌گیر بودم، تا آن‌جا که برایم امکان داشت از تبلیغات می‌گریختم و این خوشایندشان نبود... ولی از زمانی که آگاهانه از حق‌طلبی در برابر استثمار و به ویژه استعمار حرف زدم نفی شخصیت و توطئه سکوت و برنامه‌های فرمایشی همه‌جانبه اجرا شد..."
او که عضو کانون نویسندگان ایران بود، در مهر این سال در شب‌های شعر انستیتو گوته (انجمن فرهنگی ایران و آلمان) - که در آن جلسات پس از سال‌ها رواج اختناق صدای نویسندگان و هنرمندان به گوش رسید- به شعرخوانی پرداخت. وی همچنین در این سال به همراه عده‌ای دیگر از فعالان انقلابی در صدد پر کردن خلاء فرهنگی موجود در جامعه برآمد و "کانون فرهنگی نهضت اسلامی" را تاسیس کرد. فعالیت این مرکز بر آموزش رشته‌های گوناگون هنری متمرکز بود. هنرجویان کانون، بعد از انقلاب به متولیان عرصه فرهنگ تبدیل شدند و این کانون زیربنای تشکیل "حوزه‌ی هنری" شد.
صفارزاده با پیروزی انقلاب به ریاست دانشکده ادبیات دانشگاه شهید بهشتی انتخاب شد. او علاوه بر فعالیت در عرصه شعر، برای سال‌ها به تدوین و ویرایش کتاب‌های دانشگاهی پرداخت و در عرصه ترجمه نیز آثاری را به نگارش درآورد. از آثار مهم صفارزاده ترجمه قرآن به زبان‌های فارسی و انگلیسی است که بیش از دو دهه از عمر خود را صرف به ثمر نشستن آن کرد.
او در طول حیات خود به کسب عناوین متعددی نائل آمد که از میان آنها می‌توان به انتخاب وی به عنوان شخصیت برگزیده‌سال 2006 میلادی از سوی سازمان نويسندگان آفريقا و آسيا اشاره کرد. او در چهارم آبان ماه 1387 به رحمت ایزدی پیوست. از وی دوازده مجموعه شعر، پنج کتاب گزیده اشعار، سیزده اثر ترجمه در حوزه‌های شعر و نقد در حیطه‌های گوناگون و یک مجموعه داستان به یادگار مانده است.
