خاطرات

عاقبت پذیرایی از زندانیان!

غذای زندانیان سیاسی کمی بهتر از غذای زندانیان عادی بود، ولی در آن غذا هم گاهی اوقات چیزهای عجیبی پیدا می‌شد. مثلاً یک روز، پارچه‌ای به درازای یک متر پیدا شد. یا گاهی چیزهای دیگر که نمی‌دانم مأموران این وسایل را به عمد...

کمک پزشکان تهرانی به مجروحان قزوین

سرتیپ معتمدی، فرمان‌دار نظامی قزوین برای سرکوب مردم و به هراس انداختن آ‌ن‌ها در دی ماه 1357 در این شهر دست به کشتار زد و حمام خون به راه انداخت. در قزوین آیت‌الله باریک‌بین، رهبری جریانات انقلاب را بر عهده داشت...

پایین کشیدن مجسمه‌ شاه در نهاوند

فارغ‌التحصیلان پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی باید دو سال فعالیت و اشتغال خارج از مرکز انجام می‌دادند تا پروانه‌ کارشان دایمی شود. چون به فارغ‌التحصیلان پروانه‌ موقت می‌دادند لذا نمی‌شد همه‌جا کار کرد. پروانه‌ من برای اینکه دایم...

کمک به خانواده مبارزان

من در صندوق اندوخته‌ جاوید که برای کمک به مستمدان تشکیل شده بود، شروع به فعالیت کردم. این صندوق توسط اشخاص متدینی بنیان‌گذارده شده بود؛ از جمله مرحوم فرسائی که محل صندوق را در اختیار مؤسسین صندوق گذاشته بود...

ادامه مبارزه، حتی در زندان

روز بیست‌ویکم ماه رمضان، من منبر فوق‌العاده‌ای رفتم و با استناد به قرآن کریم، ده مورد از شعائر اسلامی را برشمردم و گفتم: «هر کس به یکی از این‌ها حمله کند، کافر و واجب‌القتل است. ای مردم بدانید هیچ‌کس بیشتر از شخص شاه...

اولین شهید انقلاب اسلامی در فسا

اواخر سال 1356ش بود و چند روز بیشتر به عید نوروز نمانده بود که عده‌ای با همراهی بعضی از روحانیون، پنهانی اعلامیه‌های امام خمینی را شبانه در فسا بین طرفداران ایشان پخش می‌کردند. روحانیان و وعاظ در ماه‌های رمضان و محرم و صفر...

سخنرانی در بهبهان و ماجرای بعد از آن

سال 1357، ‌به دلیل سابقه قبلی از طرف علمای شهر بهبهان از جمله آقای مجتهدی،‌ موسوی و دعاوی ـ که از علمای طراز اول شهر بودند ـ برای تبیین صریح مسائل انقلاب دعوت شدم. ماه رمضان بود و هوا گرم. هر شب در مسجد بزرگی...

پیام‌های مبارزه

هنگام حضور در پاریس با دوستانی که در آن‌جا فعال بودند، بویژه حاج احمد آقا [خمینی] صحبت کرده و برای چاپ،‌ تکثیر و پیاده نمودن پیام‌ها، اطلاعیه‌ها و نوارهای [سخنرانی] حضرت امام خمینی اعلام آمادگی کردیم و قرار شد...

واقعه دهم فروردین یزد

قیام 29 بهمن 1356 در شهر تبریز، فصل جدیدی در تاریخ نهضت اسلامی گشود و مراسم چهلم شهدای این واقعه، خون تازه‌ای را در رگ‌های مبارزان اسلامی وارد ساخت. در یزد هم مانند شهرهای دیگر مراسم بزرگ‌داشت...

دیدار ناتمام با امام در نجف

در سال 1356 به لطف خداوند و عنایت اهل‌بیت(ع) زیارت عتبات عالیات: نجف اشرف، کربلای معلی، کاظمین و سامرا و امکنه‌ مقدسه‌ دیگر در عراق مثل مسجد کوفه نصیبم شد و با کاروانی به عراق عزیمت کردم. دیدار با امام خمینی یکی از برنامه‌های...

هزینه تبعید

در روز دهم فروردین 1357 روز اربعین شهدای 29 بهمن 1356 قیام مردم تبریز، در مسجد اعظم ارومیه منبر رفتم. مجلس بسیار مفصلی بود. ضمن سخنانی از جنایت‌های رژیم [پهلوی] انتقاد می‌کردم...

داروخانه انقلابی

مقدمات 17 شهریور سال 57 با برگزاری نماز عید در قیطریه فراهم شد. در پایان راهپیمایی روز 16 شهریور من با چند تن از شخصیت‌های روحانی آنجا درباره‌ برگزاری یک راهپیمایی بزرگ در جنوب شهر (میدان ژاله) صحبت کردم. ترس از عکس‌العمل رژیم باعث شد...

سنندج، در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی

در سنندج هم حکومت نظامی اعلام گردید و در درگیری‌ای که ارتش با مردم داشت عده‌ای از مردم به شهادت رسیدند. خبر خروج شاه از ایران برای من خیلی مسرت‌بخش و خوشحال‌کننده بود. آن روز من با لباس نظامی در ماشین بودم...

یک ملت و یک رهبر و یک نهضت بزرگ

راوی: علی دانش منفرد[1]
یک ملت و یک رهبر و یک نهضت بزرگ

یک ملت و یک رهبر و یک نهضت بزرگ

روزگار عجیبی بود. شاه عوامل و پشتیبانان بین‌المللی داشت که به شدت از او حمایت می‌کردند. او احساس می‌کرد که ابدی و جاودانه است. شاه با تشکیلاتش مانند: ارتش، ساواک و مجموعه حامیانش جلو می‌رفت و آزادی‌خواهان، مسلمانان...

حزبی که قرار بود قبل از پیروزی انقلاب تأسیس شود

از جمله بحث‌هایی که آقایان در ملاقات با امام خمینی مطرح می‌کردند تشکیل حزب بود. قبل از انقلاب، آقای بهشتی پیشنهاد حزب را دادند و قبل از انقلاب، اساسنامه‌ حزب نوشته شد. در این‌باره به یاد دارم روزی گروهی از علما در منزل ما بودند...

آموزش سلاح روی منبر

در ادامه‌ برنامه‌های سخنرانی در مسجد اعظم که آقایان به نوبت در آن‌جا به منبر می‌رفتند، وقتی نوبت من شد، در شب قبل از آن آقای سیدحمید عدنانی پشت تریبون اعلام کرد؛ فردا شب، حسنی به منبر خواهد رفت و موضوع مهم و جدیدی را با شما در میان خواهد گذاشت...

حمایت علنی از انقلاب و مردم

فردای روزی که ارتش با انقلاب و مردم اعلام هم‌بستگی کرد، تا صبح به فکر بودم که هم‌بستگی لشکر 28 سنندج با مردم را به تصویر کشیده و مکتوب کنم. بنابراین از شب تا صبح متنی را برای قرائت در جمع مردم نوشتم که چند هدف برای آن متصور بود...

خلع شاه در بندرعباس

در محرم سال 1357 که جو تمام کشور انقلابی بود و ما هم در روی منابر همه‌چیز می‌گفتیم، یک شب «حجت‌الاسلام حقانی» همه منبری‌ها را دعوت کرد و گفت: «امام از پاریس پیغام داده‌اند که باید ملت ایران و علما رسماً شاه را از سلطنت خلع کنند...

تظاهراتی که از دانشگاه شروع شد

راهپیمایی سیزده آبان 1357، راهپیمایی همبستگی نام داشت، چون تنها راهپیمایی بود که از همه قشرهای اجتماعی و مقاطع سنی متفاوت حضور داشتند. بعد از قیام 17 شهریور، بنا شد که همه گروه‌ها با هم باشند...

کمین در پنج‌راه

شب 18 بهمن ماه 1357، در منزل مرحوم حاج مقدس بودم که خبر آوردند یکی از کلانتری‌ها [ی ارومیه] را تخلیه کرده و قرار است نصف‌شب اثاثیه‌ها، تجهیزات و نیروهای خود را به کلانتری مرکزی واقع در میدان استانداری که لشکر 64 و دادگستری...

وظیفه ما

تا سال 1356 متهمان سیاسی در دادرسی ارتش حق استفاده از وکیل را نداشتند؛ جز وکلای ارتشی که خودشان ساواکی بودند و به عنوان وکیل تسخیری یا تعیینی در دادگاه حضور پیدا می‌کردند...

درگیری مسلحانه

هنوز یکی دو سال به پیروزی انقلاب مانده بود و وضع من به‌مرحله حساس و دشواری رسیده بود. از زمین و آسمان تحت کنترل و تعقیب قرار داشتم. در منطقه‌ی «بلانج» یک رئیس پاسگاه به نام «مرسلی» بود، آن وقت حدود 40 ـ 45 سال داشت، خیلی اذیت و آزار می‌کرد...

همسفرهای ساواکی!

در سال 1355 به حج واجب مشرف شدم... آن سال قصد کردیم که با مرحوم ابوی‌مان به زیارت خانه خدا برویم. پس، هزینه‌های لازم را به مسئول کاروان دادیم تا هنگام رفتن ما را مطلع سازد. اما کمی بعد اطلاع دادند که شما برای خروج از کشور مشکل دارید...

تظاهرات علیه شاه در حج

سال 1357 به حج مشرف شدیم ودر همان‌جا، تظاهرات عظیمی در منی و عرفات راه انداختیم. هنگام شب که از عرفات حرکت کردیم، تعدادی که با هم بودیم، شروع کردیم به تظاهرات، ‌و این باعث شد که ایرانی‌ها راه افتادند و وقتی از منی برای رمی جمرات می‌رفتند...

تأسیس کتابخانه ابوذر در تبعید

روز 21 دی 1356 به منزل آمدم، همسرم (مریم) گفت: «از کلانتری محل آمده بودند و با شما کار داشتند.» تعجب کردم، چون ما هیچ‌گاه با کلانتری سروکار نداشتیم. روز اول توجه نکردم. روز دوم هم توجه نکردم اما روز سوم، بعدازظهر به کلانتری واقع در چهارراه عشرت‌آباد رفتم...

خاطراتی که نباید از یاد بروند

در فاصله پانزده ساله از سال 1342 تا بهمن 1357 آنچنان تحولی شگرف و اساسی در منش و روش مردم ما ایجاد شد که اگر واقعیت انقلاب اسلامی نبود، باورپذیر نبود. در طی این سال‌ها رژیم تا دندان مسلح و زورمدار شاهنشاهی چنان بر اریکه قدرت بود که احتمال خروش...

اتاقک و چادر زندانی‌ها

در زندان اوین، برای ملاقات زندانی‌ها با خانواده‌هایشان اتاقک‌هایی ساخته بودند. در یک طرف اتاقک، ‌زندانی و در طرف دیگر آن، که با تیغه‌ای از طرف اول جدا می‌شد، خانواده او قرار می‌گرفت و با استفاده از تلفنی که در دو طرف گذاشته شده بود، با یکدیگر مکالمه می‌کردند...

با چشم خودم دیدم...

جمعه 17 شهریور 1357 در میدان ژاله (میدان شهدا) [در تهران] بودم. خانه ما در نیروی هوایی قرار داشت. من به میدان ژاله... آمدم و در نبش خیابانی که از طرف [خیابان] هدایت می‌آید، ایستاده بودم. دیدم که اول زن‌ها با چادر مشکی یک‌دست آمدند وسط میدان و شعار...

اعلامیه خلع شاه از سلطنت

در طول نهضت اسلامی، علاوه بر فعالیت‌های فردی که خودم در قم و تبریز داشتم، معمولاً به منبر می‌رفتم، در تظاهرات و راه‌پیمایی‌ها شرکت می‌کردم، یک‌سری فعالیت‌های جمعی و گروهی نیز تحت عنوان «فضلا و اساتید حوزه‌ علمیه‌ قم» که بعدها به «جامعه‌ مدرسین...

تلاش نافرجام

[قبل از پیروزی انقلاب اسلامی] اعضای سازمان مجاهدین علاوه بر تشکیلات خارج زندان، در داخل زندان هم برای خودشان تشکیلاتی درست کرده بودند؛ منتها تشکیلات داخل زندان با بیرون بسیار تفاوت داشت. اقدامات سازمان در بیرون، عمدتاً آموزشی،‌ نظامی و فعالیت‌های مسلحانه بود و...

1