10 اردیبهشت 1397
راوی: آیت‌الله سیدکاظم نورمفیدی
رفته رفته به سالگرد واقعه خونین 15 خرداد سال 42 نزدیک می‌شدیم. در 15 خرداد سال 1342 مردم قم و تهران در اعتراض به دستگیری حضرت امام خمینی قیام کردند که به دست مأموران قسی‌القلب رژیم شاه به خاک و خون کشیده شدند و این جنایت رژیم شاه آن‌قدر بر مردم و مخصوصاً حضرت امام ناگوار آمد که هر سال مردم ایران یاد و خاطره شهیدان 15 خرداد را گرامی می‌دارند.
چند روزی مانده بود به سالگرد این واقعه که من با تماس‌های مخفیانه با جمعی از مردم انقلابی و جوانان پرشور در گرگان، آنها را تشویق به برگزاری راهپیمایی به مناسبت سالگرد این قیام تاریخی کردم که آخر هم مؤثر افتاد. به طوری که عصر روز 15 خرداد سال 57 جوانان و سایر اقشار انقلابی گرگان با تجمع و تظاهرات در میدان عباسعلی، خیابان امام خمینی [پهلوی سابق]، محله سرچشمه، خیابان ملل و مولن‌رُژ [پنج آذر فعلی] اقدام به برگزاری راهپیمایی کردند که مأموران حتی به سوی تظاهرکنندگان تیراندازی و تعدادی را هم بازداشت نمودند. ظاهراً 30 نفر در این جریان به دست مأموران شهربانی دستگیر شدند. تظاهرکنندگان نیز با حمله به ماشین‌های شهربانی شیشه‌های آنها را شکستند.[1]
[1] خاطرات آیت‌الله سیدکاظم نورمفیدی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران، 1385، ص 238.
تعداد بازدید: 2105
