01 بهمن 1399
محمدکاظم ملکیان
ای که اندر مرز ایران انقلاب انداختی
هیأت طاغوتیان را در عذاب انداختی
ای خمینی تاج نهضت حق نهاد اندر سرت
عارف و عامی ایران در صواب انداختی
صید دلها کردی از ایران برای نهضت
بهر دین، خون شهیدان در ثواب انداختی
نوح‌سان بر کشتی دین، ناخدا بودی، عجب
آتش ظلم و ستم را غرق آب انداختی
بی‌محابا رو نمودی بر نجات مسلمین
دست و پای ظالمان را بر حساب انداختی
ای به معنی اهل دانش را تو هستی رهنما
تا بر ایران رخ نمودی و نقاب انداختی
دوستان در انبساط عیش و عشرت داشتی
دشمنان را بهر حق در اضطراب انداختی
عمر «صاعد» گر فزون گردید از هفتاد سال
از نشاط مقدمت اندر شباب انداختی
***
مشخصات و ویژگیهای شعر «غزل انقلاب»
قالب: غزل؛ غزل مردَف در 8 بیت.
قافیه‌ها: انقلاب، عذاب، صواب، ثواب، آب، حساب، نقاب، اضطراب و شباب.
ردیف: انداختی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (فاعلات)
بحر: رَمَل مثمّن محذوف (مقصور)
تاریخ سرودن شعر: 12 بهمن 1357
سرایندة شعر: محمدکاظم ملکیان (صاعد قمشه‌ای).
شمارة سند: (ق ـ 65)؛ 57، همراه با یک غزل و یک قصیده در یک برگه اعلامیه چاپی با خط زیبا.
منبع: فیض، مصطفی، توصیف خاکیان از آفتاب، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1381، ص 254 – 255.
تعداد بازدید: 931
