18 تیر 1397
راوی: حجت‌الاسلام و المسلمین غلامحسین جمی
از زمانی که حضرت امام خمینی از نجف به پاریس منتقل شدند، ما در آبادان، اطلاع دقیقی از وضعیت ایشان در پاریس و آن‌چه که اتفاق می‌افتاد، نداشتیم. گاهی بعضی از آقایان به وسیله‌ی تلفن برخی از وقایع را به ما منتقل می‌کردند. یادم هست شبی در منزل بودم که تلفن زنگ زد. گوشی را برداشتم، بعد از احوال‌پرسی گفت که من صدوقی هستم. من شهید آیت‌الله صدوقی را دورادور می‌شناختم و به او ارادت داشتم. او هم بنده را از دور می‌شناخت. به من گفت: شما که در آبادان هستید و می‌دانم در جریان انقلاب و نهضت هستید، یک نوار سخنرانی از امام در پاریس برای ما آمده است. شما یک ضبط صوت آماده کنید. ما این نوار را از پشت تلفن می‌گذاریم و شما آن را ضبط بکنید. ما هم همین کار را کردیم و سخنرانی امام را از پشت تلفن ضبط کردیم و آن را روی کاغذ پیاده کرده، منتشر کردیم.[1]
[1] خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین غلامحسین جمی، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران، 1384، صص 175 – 176
تعداد بازدید: 1129
